محب جوان

سه شنبه 90/10/20 3:1 عصر| | نظر

سلام
یکی از کابران پیام گذاشته بودن که خسته نباشین این قدر زود به زود به روز می کنین .
بایستی عرض کنم که بنده دیگه فرصت نمی کنم هم وبلاگ خودم رو بروز کنم
و هم اینجا رو .
آدرس وبلاگ خودم : http://mohebbejavan.mihanblog.com/
می تونین مطالب بنده رو از این وبلاگ پیگیری کنین .
در مورد اخبار مسجد هم باید عرض کنم فعلا آقایان جلسات جنبش فرهنگی خودشون رو
ادامه می دهند با عنوان جنبش نسیم و با رویکرد بیداری اسلامی
موضوع جلسات هم فعلا رسیده است به بحث شیرین ولایت فقیه .
اگه کسی از آقایان می خواست جلسه را پیگیری کند به بنده( مهدی شاندیزی) مراجعه کند .
از خانم ها هم اگر کسی تمایل داشت مباحث را پیگیری کند به همسرم مراجعه کرده
و صوت جلسات و احیانا بسته های فرهنگی را بگیرد .
باتشکر
محب جوان
آخرین مطلب وبلاگم تاکنون ( 20دی 90 ) :
ببین عَلَم دست کیست ...چرا؟!
اگر حرفی و نکته ای بود در قسمت نظرات وبلاگم بگویید.

نسال الله منازل الشهدا

هجرت !!!

یکشنبه 90/7/17 5:8 عصر| | نظر

حدود 5 سال تو پارسی بلاگ می نوشتم .
تا اینکه چند روز پیش ، هجرت کردم به میهن بلاگ.
http://mohebbejavan.mihanblog.com/

ضمنا ، ازدواج بعضی از اعضای هیات تحریریه
نسیم رو ، بهشون تبریک میگم .
از آن ابتدا تا حالا .
اونایی که ازدواج کردند و رفتند فهمیدند.
مخصوصا دو تاشون ، که خدا ازشون نگذره.
زن و شوهر نویسنده بودند .
با رفتنشون ، تقریبا نشریه هم معلق شد .
البته جناب سردبیر ، ادعاشون اینه که
نشریه به حد مطلوب خود رسید و سیر خود را به اتمام رساند.
و باید به فنا می رسید .

باشد تا کارهایی قوی تر و محتوایی تر انجام شود .

نام مستعار : بامعرفت

یازهرا

مهدی شاندیزی نویسنده وبلاگ محب جوان .راستی من هنوزم اینجا مینویسم

اگر کسی میخواست مطالب حقیر رو بخونه
به اینجا یه سر بزنه

همه چیز درباره نهم ربیع الاول

یکشنبه 89/11/24 5:12 عصر| نهم ربیع الاول | نظر

باعرض سلام و تبریک بمناسبت آغاز  امامت مولانا صاحب الامر و الزمان 
سال گذشته به اتفاق دو نفر از رفقای مدرسه ، تحقیقاتی را در مورد نهم ربیع و حدیث مربوطه و نظرات علما در مورد آن انجام دادیم که نتیجه آن را می توانید در اینجا ببینید.
ویرایش جدید مقاله " بصیرت ، لازمه تبری" امسال  تدوین شد .
البته لازم است عرض کنم این مقاله را اقایان احمد یوسفی مندی و سید حجت سبحانلو  و بنده حقیر از طلاب مدرسه علمیه حضرت مهدی (علیه السلام) تهیه کرده ایم.



بسم الله الرحمن الرحیم

ببخشید چند لحظه ...

شاید تو هم مثل من باشی! دلت می خواهد با خدای خویش رفیق و دوست شوی.

به او نزدیک گردی و شمیم لطف و رحمت او را در مشام جان حسّ نمایی، با مقربان درگاه ربوبی و دوستان او طرح دوستی بریزی، به باغ ولایتشان داخل شوی  و گلستان قرب آن ها را تماشا کنی.

بر فرش دوستی آن ها بنشینی و دل و جانت را به ایشان بسپاری، تا بر مرکب دوستی خویش سوارت کنند. و برق آسا به مرز وصال پروردگارت برسانند.

اما این گنج پنهان سعادت کجا پنهان است؟ و کلید طلایی این بزرگترین خوشبختی ها کجاست؟

در پاسخ باید گفت: دوستی راه و روش دارد که باید آن را آموخت:

اولین شرط دوستی یک دل و یکرنگ شدن با دوست است و این محقق نمی شود مگر با گذشتن از غیر دوست و بیزار شدن از غیر اوست.

با صدای زنگ محبت بیدار شدن و از هرچه بوی دشمنی با دوست می دهد بیزار شدن.

گر عاشق دلداری، با غیر چه دل داری                                           کان دل که در او غیر است، دلدار نمی گنجد

برای دوستی خدا و اولیای خدا نیز باید همین راه را طی نمود. آری در دلِ تولّی حقیقی، تبرّی هم هست.

در این نوشتار برآن شدیم که یکی از شرایط رسیدن به « تولّی » یعنی « تبرّی » را کمی توضیح دهیم. لذا سعی شده است در شرایطی که  تفسیرهای متفاوتی از تبری می شود و گاهی حتی با سیره اهل بیت تضادّ دارد، مسائل مربوط به آن را مورد تحقیق و بررسی قرار دهیم.

در این نوشتار برآنیم تا درباره ی

·         تبرّی

·        حدیث رفع القلم و نهم ربیع الاول

  ·        شخصیت ابولولو

  ·        مجالس مربوط به نهم ربیع

  ·        لزوم اتحاد و برادری

و ... مطالبی را یادآور شویم.

امروزه ضمن برداشت هایی غیر مستند از واژه تبرّی، اعمالی در جامعه اسلامی اتفاق می افتد که بی شکّ مقبول امامان شیعه نیست و با سیره ی متعالی آنان در تضادّ است.

امیدواریم که از سیره حق خارج نشویم.                                                                          ان شاءالله تعالی

تبرّی یعنی ؟

« تبری به دوری و جدا شدن از چیزی گفته می شود که در نزدیک شدن به آن کراهت است.[1]    »

و « ‌‌ ابراز برائت خداوند از کافران به معنای دور ساختن آن ها از رحمتش می باشد.[2]    »

[1]   - راغب - مفردات ، ص 121
[2]   - شیخ طوسی - تفسیر تبیان، ج 1، ص 244

ادامه مطلب ...

 

سیب و سلما ، بهانه ای برای نقد طلبه ها

یکشنبه 89/11/24 12:19 صبح| | نظر

 عصر 5 شنبه بود که به تماشای یکی از فیلم های جشنواره فجررفتم .
شنیده بودم سیب و سلما ، بخشی از زندگی یک طلبه را به نمایش می گذارد.
ساعت 8 شب – سینما آفریقای مشهد – فیلم سیب و سلما

خلاصه داستان :
یک طلبه که بعد از مدتی که در شهر، درس دین خوانده است میخواهد به خواستگاری دخترخاله اش برود که در روستا زندگی می کنند. در بین راه اتفاقاتی برایش رخ می دهد تا اینکه از روی حواس پرتی درون باغ مردم وضو گرفته و نماز می خواند و از درختش سیب می خورد . سپس متحول شده و به دنبال صاحب باغ می رود تا اینکه مشخص می شود صاحب باغ دختر جوانی به نام سلما است . او برای سلما کاری می کند تا اینکه سلما او را حلال می کند . البته فیلم هندی تمام شد . طلبه با سلما ازدواج نکرد و رفت.

نظرات من درباره فیلم :
1- شاید در زمانی که اکثر فیلمنامه ها سخیف و بی محتوا است ، همچنین فیلمی با محتوای ارزشی ، جای توجه و قدردانی داشته باشد .البته به نظرم دفاع ضعیف و ناشیانه آن ، هدف را خراب کرده است .
2- وقتی که جریان خوردن سیب غصبی رخ داد و بعدش تلاش جوانک برای حلال بودی ، به یاد فیلم حلالم کن و مراد افتادم و فیلم ایرانی که همین چند وقت پیش پخش شد با فیلمنامه ای مشابه با این فرق که در آن انار غصبی خورده شده بود .
3- بعد از فیلم داشتم به این فکر می کردم که اگر میخواست این فیلم در فضای قبل از انقلاب پخش بشود ، هیچ اتفاق خاصی نمی افتاد . و نیازی نبود در فیلمنامه دخل و تصرفی ایجاد شود . این یعنی فیلمنامه انقلابی نبود . اسلام ناب که امام خمینی (ره) آنرا دوباره زنده کرد ، اصلا در هیچ جای فیلم دیده نمیشد .
یک طلبه بی تفاوت به مسائل اجتماع و جامعه که فقط دنبال سیر و سلوک خودش و قرآن خواندن خودش بود حتی در تاکسی . طلبه ای که هیچ کاری بلد نیست مگر نماز خواندن و قرآن خواندن .
اصلا چرا باید نماز فرادا بخواند و آن هم درجایی غیر از مسجد ، که بخواهد در مکانی غصبی نماز بخواند و آن اتفاقات رخ دهد . چرا اذان را ازمسجد شنید ولی نماز را در مسجد نخواند . اسلام اجتماعی پیامبر اسلام که امام خمینی دوباره خاک ها را از روی آن کنار زد ، نماز فرادا را نمی پسندد ، نماز را در مسجد و به جماعت می پسندد. این اسلام طلبه بی خاصیت نمی خواهد ، طلبه ای که فقط قرآن خواندن بلد باشد نمی خواهد ، پس فرق طلبه با قرآن خوان سر قبرها چیست ؟
4- فیلمنامه آن براساس ایده ای از جهانگیر الماسی است ، من برای الماسی احترام خاصی قائلم اما نمی دانم ایده او چه بوده که به این افتضاحی به تصویر کشیده شده است . شاید نگاه اولیه نویسنده این بوده که فیلمی مثبت از زندگی یک طلبه بسازد ولی بعدش به دلیل شناخت بسیار ضعیفش از طلبه و فضای طلبگی آن را نابود می کند . طلبه ای که بسیار بی توجه و حواس پرت است ، کاری جز خواندن قرآن بلد نیست و در خواب هایش فضای عشقولانه را متصور می شود .
5- بسیاری ازدیالوگ ها و تصاویر مصنوعی به نظر می رسید .
6- در جایی از فیلم پیامی می خواست منتقل شود که بسیار مصنوعی به تصویر در آمده بود .
( صحنه ای که آیه " الیس الله بکاف عبده " را سه بار قرائت کرد)
در مقایسه با صحبت های حاج رحیم در فیلم" طلا و مس " ودر همان حال جفت کردن کفش ها بوسیله سید رضا که پیام مجبت و ولایت به ظرافت خاصی مطرح شد.
7- من شب جمعه " سیب و سلما " را دیدم و روز جمعه " طلا و مس " را برای بار دوم تماشا کردم . ( هر دو را با همسرم دیدم ) – هر لحظه که از طلا و مس می گذشت –به این نتیجه می رسیدیم که اصلا قابل مقایسه نیست . طلا و مس خیلی ساختار قوی تر و متفاوت تری نسبت به سیب و سلما دارد .
8- فضای ذلت باری که طلبه در فیلم سیب و سلما برای خودش به بار می آورد اصلا مورد رضای خدا نیست ، نه تنها برای آن طلبه بلکه برای هیچ مومنی قابل تصور نسیت . بایستی با نهایت عزت و احترام ، رضایت بگیرد نه اینکه خودش را مثل بچه چند ساله اینقدر ذلیل کند . آن هم با بی توجهی اش در برابر چند نفر که به خیالش صاحب باغ هستند .
9- حرف و حدیث بسیار است . اما فقط چند خاطره میگم که بفهمیم طلبه ی نمایش داده شده در فیلم خیلی غیر واقعی بود :
وقتی طلبه ی فیلم سیب و سلما را دیدم که کاری جز قرآن خواندن بلد نبود ، یعنی فرقی با قرآن خوان سر قبر نداشت ،یعنی اگر سناریوی فیلم عوض می شد و به جای طلبه یه جوان که سر قبرها قرآن می خواند به جای او می بود ، فرقی در محتوای فیلم ایجاد نمی شد .
اکنون  به یاد چند خاطره از کاروان های پیاده امسال که برای زیارت امام رضا می امدند افتادم .

به دلایلی امسال من به همراه طلبه هایی بودم که برای خدمت رسانی به زائران پیاده رفته بودند مکان های اسکان بین راه . و انفاقا دیدم طلبه ها خیلی کارها بجز قرآن خواندن بلد هستند.

از جمله : پاسخگویی به سوالات شرعی در حدی که بلد بودند . یعنی حتی ان طلبه سال سوم هم تا حدی که بلد بود سوالات مردم را پاسخ می گفت . یا بعضی طلاب از اموخته هاشان در کلاس های اخلاق برای مردم نقل می کردند. این از حوزه تخصصی شان . اما کارهای دیگری هم می کردند از جمله ماساژ دادن خسته های بین راه – از جمله کمک در رساندن غذا به زوار پیاده – همچنین خوش آمد گویی و گرم گرفتن با آنهایی که شاید در طول عمرشان یه طلبه خوش رو ندیده بودند در روستا .

امیدوارم این فیلمنامه های ضعیف دلیلی باشد برای به عرصه کشاندن کارگردانان ارزشی و فیلمنامه نویسان ارزشی.
یازهرا

مهدی شاندیزی- مشهد مقدس

آسمانی شوید

دوشنبه 89/6/1 11:19 عصر| خدا | نظر

 

برای بزرگتر شدن تصویر روی اون کلیک کنید.